معلم نان ندارد
داشتم یک بار دیگر وضعیت مدارس دخترانه را مرور می کردم. می گفت تا یکی دو سال بعد از انقلاب هم معلمان مدارس پسرانه (در مقاطع بالا حتی) بی حجاب بودند. برایم قابل باور نبود یعنی سال 60 یک زن بی حجاب در سر کلاس فردی که خود در جریان انقلاب حضور داشت حاضر می شد؟
می گفت ورود جریان انقلابی به مدارس هرچند خیلی کم و بدون برنامه ریزی اما بسیار با قدرت و با انرژی بود. و بسیاری از افرادی که در این دوران در این مدارس تحصیل می کردند اتفاقات خوبی در روند تربیتی شان می افتد.
در شهر که با هم می رفتیم گفتم: حقوقی که معلم ها و مسئولین مدارس دخترانه در این شهر با این وضعیت فرهنگی می گیرند حلال است؟ گفت: معلم ها و مسئولین مدرسه وضعیت بهتری ندارند. از بی دغدغگی و عدم وجود نگاه درست فرهنگی و اعتقادی گفت و از مشکلات و مصائبی که در آموزش و پرورش امروز وجود دارد.
می گویم: چطور می توان انتظار داشت دانش آموزی که در بهترین روزهای زندگی اش در چنین فضای بی برنامه ای بزرگ شده است با اینکه الان هست متفاوت باشد؟ چطور می توان انتظار داشت معلمانی که به تعلیم و تربیت به چشم یک منبع درآمد نگاه می کنند دغدغه ی انسانیت را داشته باشند؟
می گویم: چطور می شود انتظار داشت بنیان تربیتی معلم در شهرمان مستحکم باشد؟ بعد از رواج کلاس های خصوصی و سگ دو زدن شبانه روزی معلم برای پول رمقی برای معلمی در شهرمان باقی نمانده است.
سعید