حمایت قاطع رهبری؛ پایان دلواپسی ها؟
حمایت معنی دار رهبری از تیم هسته ای در دیداری صورت گرفت که به جزئیاتی از برنامه ی هسته ای ایران پرداخته شد. صداوسیما و بخشی از جریان خبری سعی کردند دیدار کارگزاران را مهر تاییدی بر فعالیت های تیم هسته ای نشان دهند. در حالی که رقم ها و مباحث مطرح شده در موضوع هسته ای نشان از خط قرمزهایی داشت که پیش از این از آن عبور شده بود.
در بخشی از صحبت ها به میزان توان هسته ای مورد نیاز کشور اشاره شد. 190000 سو که چند برابر توان امروز غنی سازی کشور است. یعنی برای رسیدن به مقدار واقعی و صنعتی باید سانتریفیوژهای جدیدی نصب شود. اینکه ما تا به حال به نسل جدید سانتریفیوژ رسیده ایم و هر سانتریفیوژ می تواند 24 سو را تامین کند مسئله را کمی پیچیده می کند.
توافقنامه ی ژنو و مسیری که تیم مذاکره کننده برای اعتمادسازی و شفاف سازی طی کرده است به خوبی نشان می دهد که امکان تحقق این خواسته ی رهبری در مذاکرات دور نهایی عملا امکان پذیر نیست. چرا امکان پذیر نیست؟
در توافقنامه ی ژنو اجازه ی تزریق گاز به سانتریفیوژ های نصب شده و همچنین اضافه کردن تعداد سانتریفیوژ ها داده نشده است. (1- به این معنی که طی شش ماه، ایران به سانتریفیوژهایی که نصب شده‌اند ولی غنی سازی اورانیوم انجام نمی دهند گاز UF6 تزریق ننماید. سانتریفیوژهای اضافی نصب ننماید. ایران اعلام می‌کند که طی شش ماه اول سانتریفیوژهای موجود را با سانتریفیوژهایی از همان نوع جایگزین می‌کند.) این یعنی در گام اول برای شفاف سازی چنین امتیازی به طرف غربی داده شده است. چطور می توان انتظار داشت که طرف غربی در مذاکرات دور نهایی آنچه را که در دوره اول بدست آورده بود را دو دستی تقدیم تیم ایرانی کند؟ اگر قرار بر این است که طرف غربی از بحث تعداد سانتریفیوژ ها عقب نشینی کند و به فردو هم کاری نداشته باشد دقیقا قرار است به چه امتیازی دل خوش کند؟
اگر عقب نشینی صورت نگیرد هم امکان تامین نیاز هسته ای که رهبری مطرح کردند وجود ندارد. مگر اینکه دوران احمدی نژاد این قدر ترسناک باشد و آقای ظریف و تیم اش آن قدر دوست داشتنی باشند که طرف غربی به خاطر گل روی اینها تمام تحریم ها را بردارد. یا اینکه به برکت ماه رمضان دل طرف غربی نرم شود و طرف ایرانی را مورد لطف و رحمت قرار دهد.
اما در کل به نظر می رسد تیم هسته ای دولت با کمک تیم رسانه برنامه ی بی نقص را در این دور از مذاکرات به نمایش بگذارد. برنامه ی هسته ای به چند کارخانه و سانتریفیوژ دکوری و بی خاصیت تبدیل شود . فشار داخلی را هم می توان با هجمه ی رسانه ای ، توافقنامه های محرمانه و تعهدات گام به گام و مبتنی بر برخی پیش شرط ها از بین برد.
