بازتولید جریان انقلابی دانشگاه

امروز برنامه ای درخصوص بررسی رویکرد سیاست خارجی دولت در دانشکده برگزار شد. برنامه ای با سه سخنران که در فضای بحث همگی منتقد توافقنامه و فضای سیاست خارجی دولت بودند. توافقنامه ای که امروز موافقان زیادی ندارد و در فضای دانشگاهی بجز صادق زیباکلام فرد شاخص دیگری برای دفاع حضور نمی یابد. دلیل این عدم اقبال دو مسئله است. اولا متن توافقنامه اشکالات و ایرادات فراوانی دارد که اجازه دفاع از آن را نمی دهد. به همین خاطر ریسک حمایت از توافق نامه را هیچ کس نمی پذیرد و در فضای مقالات و رسانه ها هم صرفا از کلیت فضای دولت حمایت می شود.

ثانیا. جریان روشنفکری در گذشته هم حاضر به بحث جدی در فضای کشور نبود. امروز هم به واسطه ی به قدرت رسیدن سیاسیون مدنظرشان به هیچ وجه احساس مسئولیتی نسبت به ایجاد فضای بحث ندارد. نماینده ی این جریان در حال مذاکره است, چه دلیلی وجود دارد که به انتقادها پاسخ دهند؟

نکته ی جالب توجه و قابل ستایش این برنامه این بود که 20 الی 30 نفر سه ساعت شنونده ی  بحث های مختلف در خصوص رویکرد سیاست خارجی دولت بودند. یعنی احساس مسئولیت نسبت به مطلع شدن و شنیدن نظر منتقدان در این افراد در این حد وجود دارد. در دورانی که سایت چک کردن و بی حوصله بودن یکی از مشخصه های دانشجویان است. قطعا آینده ی چنین احساسی مبارک است و باعث بروز اتفاقات خوب در دانشگاه می شود. اتفاقی از جنس فکر کردن و حضور فعال داشتند.

در کنار این متحد شدن ، بازتولید جریان دغدغه مند و انقلابی دانشگاهی درحال انجام است. قطعا اتفاقات آینده ی در فضای جامعه عیار خوبی برای این بازتولید جریان دانشجویی خواهد بود.