خط امام و راه امام از جمله کلیدواژه هایی است که جان می دهد برای سوء استفاده. آن قدر ها هم که فکر می کردیم آگاهی سیاسی در جمهوری اسلامی بالا نیست که شناخت نسبتا خوبی نسبت به خط امام و راه امام در جامعه وجود داشته باشد. چون مردم دلبستگی به خط امام ندارند یا اینکه پیگیری نمی کنند آنچه حضرت امام (ره) برای یک جامعه اسلامی مدنظرشان بود احساس خاصی نسبت به این کلیدواژه ندارند. شاید در یک دوره ای یک برداشت از خط امام شود و در دوره ی دیگری برداشتی متفاوت شایع باشد. یک زمانی آقایان چپ خود را خط امامی می دانستند و امروز آقایان راست. وارد بحث چپ و راست نشویم که دلمان از دست هر دویشان خون است.
امروز اما هر چه از انتخابات و فتنه ی بعد از انتخابات 88 ( البته به روایتی استارتش اقبل از انتخابات خورده بود) می گذریم این واژه رنگ می بازد و کم تر در رسانه ها مطرح می شود. دلیلش هم واضح است برخی از آقایان سیاست مدار برای نوازش رقیبشان در انتخابات به جملاتی از کلام امام اشاره می کردند. تعبیری زیبایی ارائه کردند یکی از دوستان که فتنه هیچ چیز نداشت برای یک عده نان و آب داشت. گروهی مشی ای متفاوت با آنچه مدنظر امام بود در پیش گرفتند و شعار خط امام دادند که شاید در انتخابات پیروز شوند. گروه دیگر گفتند عکس امام را در دانشگاه تهران پاره کردید و محکوم به نابودی هستید. گروهی دیگر چند خط هم صحیفه نخوانده بودند و در بحث هایشان چنان از جانب امام جمله از خودشان می ساختند که همه باور می کردند.
شاید بتوان از معدود گروه هایی که امروز دم از گفتمان امام و رهبری می زنند جبهه پایداری را نام برد . همان هایی که شاخصه ی اصلی شان دفاع از ولایت و گفتمان انقلاب اسلامی است. در مقام صحبت حتی کار را به اینجا رسانده اند که هر صحبتی از طرف رهبری حکم ولایی است و باید مطیع بود. اما خبری شنیدم که خلاف آنچه مطرح می کنند تصریح می کرد. اینکه جبهه پایداری برنامه ای تنظیم کرده است برای دولت یازدهم و در خبر منتشر شده با افتخار اعلام شده است که طراحان برنامه پنجم این برنامه را تدوین کرده اند. آشنایی حداقلی با برنامه پنجم مشخص می کند که این برنامه هم مثل برنامه چهارم دارای ضعف ها مشکلات بسیاری است و در زمینه هایی حتی با آرمان های انقلاب در تضاد است.
آن چیزی که در این برهه اهمیت دارد این است که بررسی شود کدام یک از کاندیدا ریاست جمهوری پشت شعارهایی که می دهند برنامه خوابیده است. برخی از کاندیدا مثل آقای هاشمی و آقای جلیلی حتی شعار هم نمی دهند تا به خودمان زحمت دهیم که بررسی کنیم شعارها با برنامه همراه است یا نه. برخی از آقایان مثل آقای قالیباف هم برنامه را با پایان نامه اشتباه گرفته اند . برنامه ایشان را اگر تورقی کنید به راحتی به این جمع بندی می رسید که بسیاری از برنامه هاشان خلاف آن چیزی است که از یک نظام اسلامی می توان انتظار داشت. همین قدر بگویم که برنامه ای برای کنترل جمعیت داشتند که بعد از صحبت های رهبری در مورد لزوم چاره اندیشی برای پیری کشور بسیار جالب توجه است.
خلاصه ی کلام اینکه مهم نیست شعار خط امام و پیروی از رهبری داد باید در برنامه ها روح حکومت اسلامی و حرکت به سمت آن دیده شود وگرنه شعار دادن نشان از متعهد بودن نیست.
